نویسندگان | فرشاد جعفری-محمدرضا حکیمیان-مسیح صبوری |
---|---|
نشریه | . Iranian journal of medical Education |
ارائه به نام دانشگاه | علوم پزشکی اصفهان |
شماره صفحات | ۲۱-۲۹ |
شماره مجلد | ۳ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۲۰۰۲ |
رتبه نشریه | ISI |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
به واسطه کوتاه شدن دوره بستری در بیمارستانها ، کاهش تخت های بستری و افزایش مراقبت بیماران در جامعه،
اغلب افراد بستری در بیمارستان موقعیت مناسبی را برای یادگیری مهارتهای بالینی پایه دانشجویان پزشکی فراهم
نمی کنند. از سوی دیگر, با توجه به محدودیتهای یادگیری بر بالین بیمار و مورد توجه قرار گرفتن حقوق بیماران,
امروزه تأکید بر آموزش مهارتهای بالینی و ارتباطی و ایجاد نگرش در دانشجویان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در پاسخ به تغییرات ایجاد شده در نحوه آموزش، مرکز یادگیری مهارتهای بالینی(CLSC )فرصتی را فراهم می
آورد تا دانشجویان پزشکی با استفاده از انواع وسایل کمک آموزشی، مدلها و مانکن ها بتوانند مهارتهای بالینی و
ارتباطی خود را در محیطی آرام و کنترل شده افزایشدهند. در بررسی که بر روی 20 مرکز مهارتهای بالینی در
نقاط مختلف دنیا از طریق اینترنت، همراه با مرور مقالات به عمل آمد, مشخص شد که CLSC مربوط به
توانسته است پیوندی بین مطالب تئوری و مهارتهای عملیایجاد کرده، استرس دانشجویان را در برخورد اولیه با بیمارکاهش داده و مهارتهای ارتباطی را در کنار مهارتهای عملی در برخورد بهتر با بیماران، به آنها آموزش دهد. یک
CLSC موفق باید قابل انعطاف در برنامه ریزی، صحیح و بدون نقص در برنامه آموزشی و مطابق با اهداف آموزشیدانشگاه باشد و برای رسیدن به این منظور, نیازمند به برنامه ریزی و سازماندهی می باشد. این مقاله سعی دارد با کنار هم قرار دادن و مقایسه کردن مراکز مهارتهای بالینیو در دانشگاههای مختلف دنیا یک نمای کلی ازCLSC و کاربردهایش ارائه دهد.